Friday, September 24, 2010

Not OK today

Bleurk, ik ben de hele dag misselijk geweest. Bouwstress, zeker. Of het moet die Spaghetti à la Chimay Bleue geweest zijn in Le Bier Circus. Dus :

Boete

Het is balen als je er zo één in de brievenbus vindt:



Maar het is nog meer schrikken, als er twee dagen daarna opnieuw één in de bus zit. Gedomme, hebben ze mij tweemaal geflitst? Erger nog, ze hebben misschien ergens een hele week gestaan, en de éne envelop na de andere zal binnenvallen. Aargh.

Neen, het was enkel maar het overschrijvingsformlier dat bij de boete uit de vorige enevelop hoorde.

Sunday, September 12, 2010

Memorial Van Damme

U weet het allicht niet, maar ik ben heimelijk een atletiekliefhebber. En ja, het is zo'n haat-liefde liefhebberij. Haat, omdat ik als kind het ventje was dat steevast als één van de laatsten over de streep van de 400 meter kwam. Liefde, omdat ik tegen dat ik 18 was, met plezier ging lopen, 's ochtends even naar het bos van Breivelde en terug. Haat, omdat ik het fanatieke van sommige vrijetijdslopers associëer met minder onschuldige vormen van fanatisme. Liefde, omdat ik een bewonderaar ben van de estetiek van een afgetraind lichaam.

De Memorial Van Damme was dan ook een schitterend uitstapje. Zelfs zonder dat je belangstelling hebt voor atletiek is het al de moeite om de vlekkeloze organisatie van dit event te gaan bekijken.

En deze kerels dragen mijn bijzondere bewondering weg :


En u weet het allicht ook niet, maar ik ben heimelijk een fan van de krak uit Croatië, de heerseres van de hoogte, de diva van de dubbele meter : Blanca Vlasic !
(geef toe, met haar sex-appeal zullen ze haar niet snel vragen om onwaarschijnlijke reclame te maken voor pizza's...). En ze zwaaide naar mij !

Bloementapijt


Er was weer een fraai bloementapijt te bezichtigen. Ter gelegenheid van 50 jaar Macekliers. U wil niet precies weten wat dat zijn, maar ze zijn een fenomeen in Zottegem.

En omdat het zo'n Zottegemse aangelegenheid was, vond de sprekerd van dienst het aangewezen om ook in de micro Zottegems te spreken. Een vorm van zeer geregionaliseerd volksnationalisme, maar bon, voor mij niet gelaten, als het maar behoorlijk is. En daar liep het wel even mis : de sprekerd zei bijvoorbeeld (en ik probeer het zo fonetisch mogelijk te schrijven) : Der wer mij in mijn uere gefluisterd dade nog nie moet vuert goan, want der es nog een optreden.

Welnu, waarde sprekerd, in Zottegem wordt er niets in de oren gefluisterd. Of op zijn minst toch niet door Zottegemnaars die van verre of nabij iets met de Macekliers te maken hebben. Als die iets willen suggereren, dan doen ze dat gewoon luidop. En als ze dan toch om één of andere reden niet luidop mogen praten, dan fezelen ze. Maar dat doen ze niet graag, want fezeleirs zijn kwezeleirs. De uitdrukking bestaat gewoonweg niet in het Zottegems.

Ik denk dat ik mijn vader ook nooit het woord optreden heb horen gebruiken. Maar wellicht kwam in zijn tijd een muzikant niet optreden, maar gewoon een liedje spelen.

Beste sprekerd, zeg dan toch gewoon : 't es nog te vroeg om 't older ier af te terten, want der kom nog ienen een aireken spelen. En voeg daar een gemeend Santé aan toe, dan heeft iedereen begrepen wat de bedoeling is.

En de gasten die een aireken speelden waren Derek en Vis, en die zongen in het Engels. En toen had ik al een donkere Ename binnen, dus hoorde ik niet meer of dat goed genoeg was.

Tuesday, September 7, 2010

BSOD

Maar dàt was nu nog eens lang geleden, zie.

Past wel mooi bij mijn kleurige post-its.